Vertellen over de psychische aandoening van je familielid of vriend(in) kan moeilijk zijn. Maar openheid helpt zowel hen als jou. Weet de omgeving wat er aan de hand is? Dan oordelen ze vaak minder hard dan wanneer ze geen achtergrond kennen.
Kennis vergroten van je omgeving is één ding. Daarnaast kan het opluchten om je verhaal te doen. Bespreek wel eerst met je naaste of hij jouw openheid goedkeurt. En besef goed: open zijn over de psychische aandoening van een verwante vereist moed. De kans bestaat dat je negatieve of kwetsende reacties krijgt. Niet iedereen kan of durft dit aan.
Wel of niet vertellen?
Je kunt op verschillende manieren omgaan met openheid rond psychische aandoeningen. Hieronder staan enkele overwegingen en manieren.
- Je vermijdt mensen en situaties waarbij je stigma ervaart.
- Je vertelt niets over je zieke vriend(in) of familielid.
- Selectief bekendmaken. Je vertelt het alleen aan mensen van wie je steun denkt te krijgen.
- Je deelt het met een brede groep mensen.
“Misschien vertel je het wel op je werk, maar niet aan de buren. Of omgekeerd. “
Geen van deze manieren is beter dan de andere. Elke benadering heeft zijn eigen voor- en nadelen. Je bekijkt zelf wat het beste bij je past. Dat hoeft niet eens overal hetzelfde te zijn. Steeds opnieuw weeg je af wat je wilt bereiken met openheid. En wat eventuele voor- en nadelen kunnen zijn.
Voordelen
- Je hoeft je geen zorgen meer te maken over de aandoening verbergen van je naaste;
- Anderen durven ook open tegen jou te zijn. Zo kun je mensen ontmoeten die vergelijkbare ervaringen hebben;
- In de toekomst is het makkelijker om hulp te vragen voor je naaste of jezelf;
- Je werkt mee aan het bestrijden van vooroordelen en taboes;
- Openheid leidt tot begrip.
Nadelen
- Je kunt negatieve opmerkingen krijgen. Mensen kunnen over jou of je naaste roddelen of je buitensluiten;
- Je kan met discriminatie te maken krijgen.
