Suïcidepreventie: de wet is duidelijk, de praktijk niet altijd
Vanaf 1 januari 2026 zijn gemeenten verplicht om beleid te voeren dat suïcidepreventie versterkt. Een belangrijke stap, want jaarlijks overlijden in Nederland bijna 1.900 mensen door suïcide.
Elke zelfdoding raakt gemiddeld 135 mensen: familie, vrienden, collega’s, professionals. Samen zijn dat ruim 250.000 Nederlanders per jaar. Net zoveel als het aantal inwoners van Eindhoven.
“Van alle mensen die overlijden door suïcide was 60% niet in beeld van de zorg.”
(Bron: 113 Zelfmoordpreventie)
Die mensen wáren wel zichtbaar: in de wijk, op school, bij de gemeente of aan de balie.
Dáár ligt de kans en vanaf 1 januari óók de verantwoordelijkheid.
Suïcidepreventie op de werkvloer
Het doel van de nieuwe wet is helder: eerder signaleren, beter samenwerken, sneller handelen.
Maar beleid voorkomt geen suïcides. Dat doen mensen: professionals die luisteren, doorvragen en iets durven zeggen op het moeilijkste moment.
113 Zelfmoordpreventie adviseert gemeenten te werken volgens het European Alliance Against Depression (EAAD)-model. Dat model combineert beleid, samenwerking en bewustwording op vijf niveaus:
- Publiekscampagnes: taboe doorbreken, durven vragen.
- Trainingen: sleutelfiguren leren signaleren en reageren.
- Aandacht voor risicogroepen, zoals mensen met schulden of eenzaamheid.
- Netwerkbrede samenwerking tussen gemeente, zorg, onderwijs en welzijn.
- Beperken van toegang tot dodelijke middelen.
Elke pijler begint bij hetzelfde: het gesprek durven voeren.
Wat we zien in trainingen
In onze trainingen rondom suïcidaliteit en psychische kwetsbaarheid horen we vaak: “Ik wil er wel naar vragen, maar ik weet niet hoe. Wat als ik het erger maak?”
Dat is geen onwil. Dat is menselijkheid. Daarom begint elke training bij veiligheid: de ruimte om te oefenen, te ervaren, te falen en opnieuw te beginnen. Want het gesprek voeren over zelfdoding vraagt niet alleen kennis, het vraagt vooral moed.
Samen leren als team
Suïcidepreventie structureel borgen lukt alleen als teams samen leren. Als ze een gezamenlijke taal ontwikkelen. Als leidinggevenden het onderwerp blijven agenderen. Zo wordt signaleren geen individuele last, maar een gedeelde verantwoordelijkheid.
En nu?
De nieuwe wet is een belangrijke stap. Maar het echte verschil wordt gemaakt door de professional die durft te vragen: “Je zegt dat het niet meer hoeft. Vertel eens, wat maakt het zo zwaar?”
Wil je weten hoe jouw gemeente de wet het beste kan vertalen naar de werkvloer? Ik deel je met plezier onze ervaringen en oplossingen. Dus neem vooral contact met ons op.
Stuur een mail naar info@croan.nl of bel 040 – 368 50 68.
