Deelnemer Yves van Veilig Thuis schrijft over zijn ervaring met de training ‘omgaan met emotionele bellers’. Dank voor het delen!
Afgelopen week volgde ik de training voor het omgaan met emotionele bellers. De training begon met een huiswerkopdracht om pittige casussen voor te leggen. Natuurlijk kwamen de vechtscheidingen hierbij ook ter sprake.
Zoals een ieder soms vastloopt, begint te stotteren of het warm krijgt van een gesprek, herkennen we ook allemaal wel de druk die soms gevoeld kan worden door een complexe casus.
“Het is jouw schuld dat mijn zoon nu onveilig is, de organisatie werkt niet, jullie zijn toch van de veiligheid? Moeder houdt zich niet aan de afspraken, wat gaan jullie nu doen? Jij klootzak! Ik dacht dat jullie me gingen helpen. En wat moet ik dan doen als er een wachtlijst is? Heb je zelf eigenlijk wel kinderen!?”
Enkele termen van gesprekken met cliënten, welke soms flink hoger oplopen dan hierboven beschreven. Maar wat doen deze gesprekken eigenlijk met ons en wat gebeurt er in ons lichaam met al die stress en hoe kunnen we dit verminderen?
Op deze vragen kreeg ik antwoord tijdens de training en daarom wil ik dit graag met jullie delen. Er werd gebruik gemaakt van de Roos van Leary. Met deze welbekende theorie werd het mogelijk om gesprekken op een andere manier te analyseren. De training gaf inzicht in hoe we met cliënten in gesprek kunnen gaan om daadwerkelijk invloed te hebben op het verloop van het gesprek. Het werd mij nog meer duidelijk wat ik kan veranderen in het gesprek om de boosheid/emotie om te turnen richting samenwerking met de cliënt en tegelijkertijd ook minder energie kwijt te zijn aan het einde van het gesprek.
Het wordt toch een stuk makkelijker om afstand te nemen van een gesprek, wanneer duidelijk wordt dat spanning goed te verklaren is. En goed om ook te weten, wanneer het geen zin heeft om adviezen te geven als onze cliënt niet eens de ruimte voelt om deze te horen.
Ik hoop dat, door dit met jullie te delen, ook anderen meer rust kunnen vinden in het feit dat iedereen wel eens een spannend gesprek heeft. En dat het vaak binnen onze invloed ligt om het gesprek te sturen, waarbij we ons ook niet meer verantwoordelijk hoeven te voelen dan we daadwerkelijk zijn.
Yves
medewerker Veilig Thuis
