Na de eerste meta-studie (overzichtsstudie van een groot aantal onderzoeken) over coaching van Theeboom et al. (2014) is er nu een tweede meta-studie (Jones, et al., 2015) verschenen die inzoomt op de effectiviteit van werkgerelateerde coaching (workcoaching).
In deze metastudie (17 onderzoeken, met 2,276 coachees) is er specifiek gekeken naar hoe coaching plaatsvindt in de werkomgeving en wat het positieve effect daarvan is op werkgerelateerde uitkomsten zoals motivatie (affectieve uitkomsten), het leren van nieuwe vaardigheden (skill-based) en de prestaties op het werk (individual- level results). Deze meta-studie laat zien dat werkgerelateerde coaching een effectieve interventie methode is om medewerkers te stimuleren in hun professionele ontwikkeling en beter te laten presteren op de werkvloer. Daarnaast geeft deze studie nieuwe opmerkelijke inzichten. Hieronder een korte samenvatting van de belangrijkste uitkomsten.
Positief effect op werkprestaties (performance)
De meta-studie start met een definitie van werkgerelateerde coaching: “een één-op-één leer- en ontwikkelinterventie die een gezamenlijke, reflecterende, doelgerichte relatie gebruikt om de professionele resultaten die worden gewaardeerd door de coachee te bereiken (Smither, 2011). Deze vorm van coaching blijkt een positief effect te hebben op affectieve, skill-based en prestatie uitkomsten. Vooral de prestaties op het werk (gemeten op individueel niveau) blijken sterker te worden beïnvloed door coaching. Een verklaring die Jones en collega’s hiervoor geven is dat coaching de gepersonaliseerde ontwikkelactiviteiten stimuleert en dat deze direct toegepast kan worden in de dagelijkse werkzaamheden op de werkvloer.
Wil je weten hoe werkgerelateerde coaching bij kan dragen aan jouw professionele ontwikkeling of de ontwikkeling van de medewerkers binnen je organisatie? Bekijk onze coaching-pagina neem contact op.
